Slapen met een peuter
Met een peuter is het leven altijd verrassend. Bij ons het slapen ook.
Een paar dagen geleden kreeg mijn oudste (5) een nieuwe nachtjapon. Daar zat een bijpassende nachtjapon voor een pop of knuffel bij. Heel leuk, deze van de Hema. Mijn jongste (3) had gelijk een mooie knuffel gevonden die dat nachtjaponnetje wel aan kon. Dat beertje mocht gelijk ook nog even tandenpoetsen en een toiletbezoekje maken (wat hij zelf niet doet, lekker makkelijk zo’n luier, maargoed ander verhaal).
Na dit alles lagen we dus dit keer met 1 meer in bed, want dat beertje mocht dus bij ons slapen. Helemaal gezellig, dacht ik.
Tot 3.30 uur. Ik werd wakker van een pratend mannetje naast me die met de knuffel aan het overleggen was of de pyjama nog wel goed en lekker zat, of de knuffel wel lekker lag in bed enz. Rechtop zat hij in bed. Klaarwakker. Helemaal in zijn wereld met de knuffel. Mijn aanmoedigingen om weer lekker stil te gaan liggen en slapen, leek hij eerst niet mee te krijgen, later gelukkig wel en hebben we de rest van de nacht toch nog af kunnen maken.
Maar, slapen met een peuter kan ook heel lief zijn. 2 dagen later werd ik ’s ochtends gewekt (dit keer op een redelijk tijdstip) met ‘mama, ik hou van jou’. Een betere manier om wakker te worden, bestaat er niet!
