Als baby was het vooral handig, je hoeft je bed niet uit als ze wakker worden voor een voeding. Die nachtvoedingen zijn wij inmiddels voorbij. Nu vind ik het (meestal) genieten.

Mijn peuter wordt vroeger wakker dan mijn kleuter. Meestal kruipt hij dan tegen mij aan. Vaak zegt hij dan ook ‘mama, ik hou van jou’. Dan smelt ik echt helemaal. De meeste ochtenden wil hij dan nog een tijdje knuffelen (lekker liggen noemen we dat) voor hij naar beneden wil om een boterham te eten.

Als hij ’s nachts wakker wordt, dan kruipt hij tegen mij aan, soms vraagt hij dan een knuffel of kus. En dan valt hij weer in slaap.

Mijn kleuter slaapt uit als ze het kan. Ze komt vanzelf naar beneden als ze wakker wordt, wij zijn dan allang op. ’s Avonds heb ik mijn fijne momentjes in bed met haar. Ze gaat nooit slapen voor ze even met ons beiden geknuffeld heeft. We lezen vaak ook een verhaaltje of bedenken samen een verhaaltje. Ze valt altijd tegen mijn man of mij in slaap. Meestal met onze ruggen tegen elkaar, dat vind ze het fijnste. Wel haar eigen ruimte in bed, maar ook contact.

Het fijnste vind ik dat ik voel dat ze zich veilig en fijn voelen. Ze vallen rustig en makkelijk in slaap, nachtmerries zijn er weinig. En, de knuffels zijn heerlijk!